ΖΩΗ ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ, γίνεται στις μέρες μας;

Πνευματική ζωή! Κάτι που ακούγεται ονειρικό, εξωπραγματικό ή και ακατόρθωτο, αλλά παρόλα αυτά ξέρουμε σίγουρα ότι είναι ωραίο, δελεαστικό και επιθυμητό…

Από τη στιγμή που έρθει ο Χριστός στη ζωή μας, αλλάζει τον εσωτερικό μας άνθρωπο και από σαρκικούς πλέον, μας κάνειπνευματικούς και τότε όλος ο τρόπος σκέψης, νοοτροπίας και ο τρόπος που βλέπουμε τη ζωή, αλλάζει!

Ο Χριστός είχε πει στους μαθητές του:

«Το πνεύμα είναι εκείνο που ζωοποιεί, η σάρκα δεν ωφελεί τίποτε· τα λόγια που εγώ σας μιλάω, είναι πνεύμα και είναι ζωή»Ιωάννης ς:63

Ο αγώνας του κάθε χριστιανού, είναι καθημερινά να προσπαθεί να ελαττώνει τον σαρκικό εαυτό του και να αναπτύσσει τον πνευματικό. Καλώς ή κακώς ο άνθρωπος σαν τρισυπόστατο ον έχει τη σαρκική του υπόσταση (σώμα) αλλά και τη πνευματική του (ψυχή και πνεύμα). Οι δύο αυτές βασικές υποστάσεις (σαρκική – πνευματική) χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο σαν μία οντότητα, αλλά διαρκώς η μία μάχεται της 

άλληςώστε η μία να υπερισχύσει.

Ακόμα και μια ενδιάμεση κατάσταση δεν είναι ένα υγειές φαινόμενο, καθώς όταν υπάρξει, κάνει έναν χριστιανό άκαρπο και μεταξύ δύο φρονημάτων όπου αργά ή γρήγορα ένα από τα 2 θα υπερισχύσει, είτε το σαρκικό (φρόνημα) είτε το πνευματικό.

Ο απόστολος Παύλος βλέπουμε πως παρατηρεί αυτή τη φαινομενικά άνιση μάχη:

«Επειδή, ξέρω ότι μέσα μου (δηλαδή, μέσα στη σάρκα μου) δεν κατοικεί αγαθό· επειδή, το να θέλω, βρίσκεται κοντά μου, το να κάνω όμως το καλό, δεν το βρίσκω· επειδή, δεν κάνω το αγαθό, που θέλω· αλλά, το κακό, που δεν θέλω, αυτό κάνω…

Επειδή, βρίσκω μεν ευχαρίστηση στον νόμο τού Θεού κατά τον εσωτερικό άνθρωπο· όμως, βλέπω μέσα στα μέλη μου έναν άλλο νόμο, που αντιμάχεται στον νόμο τού νου μου, και με αιχμαλωτίζει στον νόμο της αμαρτίας, που είναι μέσα στα μέλη μου.

Ω, ταλαίπωρος άνθρωπος εγώ· ποιος θα με ελευθερώσει από το σώμα αυτού τού θανάτου;

Ευχαριστώ τον Θεό διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας.

 Άρα, λοιπόν, εγώ ο ίδιος με τον νου μεν δουλεύω στον νόμο τού Θεού· με τη σάρκα, όμως, στον νόμο τής αμαρτίας.»

Ρωμαίους ζ:18-24

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνος του ώστε να έχει μια ζωή εν πνεύματι και αυτό είναι κάτι που κάθε χριστιανός μπορεί να το αντιληφθεί καθότι πρόκειται για ένα δύσκολο και ανηφορικό περπάτημα.

Εδώ το στοιχείο που θα μπορέσει να κάνει αρχικά τη διαφορά, είναι η αναγνώριση της αδυναμίας μας πάνω σε αυτό το πνευματικό περπάτημα (όπως ακριβώς έκανε ο απ. Παύλος). Έπειτα αναγνωρίζουμε την αναγκαιότητα της εκζήτησης του Θεού ώστε να μας βοηθήσει δια Πνεύματος Αγίου και μόνο, μιας και δεν υπάρχουν ανθρώπινες τεχνικές ή συνταγές για μια ζωή εν Πνεύματι.

Αυτό ακριβώς συστήνει και ο Παύλος:

«Λέω, λοιπόν: Περπατάτε σύμφωνα με το Πνεύμα, και δεν θα εκπληρώνετε την επιθυμία της σάρκας. Επειδή, η σάρκα επιθυμεί ενάντια στο Πνεύμα, και το Πνεύμα ενάντια στη σάρκα· αυτά, μάλιστα, αντιμάχονται το ένα προς το άλλο, ώστε εκείνα που θέλετε, να μη τα πράττετε. Αλλά, αν οδηγείστε από το Πνεύμα, δεν είστε κάτω από τον νόμο.» Γαλάτας ε:16-18

Τι σημαίνει δεν είμαστε κάτω από τον νόμο; Ότι μπορούμε να κάνουμε ελεύθερα ότι θέλουμε και αδιαφορούμε για τις εντολές του Θεού; Ο απόστολος Παύλος εννοεί ότι όταν ο άνθρωπος οδηγείται από το Πνεύμα το Άγιο και συνεπώς έχει μια πνευματική ζωή, δεν επηρεάζεται από το φόβο ή την παρακοή στην εντολή του νόμου που το αποτέλεσμα του είναι η τιμωρία, καθώς το Πνεύμα το Άγιο του δίνει την ελευθερία να ζει μακριά από τα πάθη και τις επιθυμίες του παρελθόντος, δίνοντάς του ταυτόχρονα τη δύναμη να μην τα επιλέγει πλέον και να μπορεί να τα αρνείται.

Ο Θεός πάντα μπορεί να κάνει τη διαφορά στη ζωή μας αρκεί όμως και εμείς να το θέλουμε και να αγωνιζόμαστε όσο μπορούμε για αυτό. Το αποτέλεσμα δεν θα έρθει απαραίτητα άμεσα, αλλά η ζωή εν Πνεύματι κερδίζεται έπειτα από μια πορεία με συνεχείς πτώσεις αλλά και σηκώματα. Αυτή η αγωνιστική πορεία κάνει τον χριστιανό να αποκτά εμπειρίες, να βλέπει τη χάρη και το έλεος του Θεού αλλά και την αξία τελικά του στόχου του που μέρα με τη μέρα μοιάζει να τον πλησιάζει περισσότερο. Ένας στόχος για ένα τέλειο περπάτημα μπροστά στα μάτια του Θεού! Αν αυτό το τέλειο περπάτημα κάποτε φάνταζε άπιαστο και τόσο μακρινό, έρχεται τώρα ο Θεός δια Πνεύματος Αγίου να κάνει πλέον τη διαφορά μέσα απ’ τον άνθρωπο.

«Άρα, λοιπόν, αδελφοί, είμαστε χρεώστες, όχι στη σάρκα, ώστε να ζούμε σύμφωνα με τη σάρκα. Επειδή, αν ζείτε σύμφωνα με τη σάρκα, πρόκειται να πεθάνετε, αν όμως, διαμέσου τού Πνεύματος, θανατώνετε τις πράξεις τού σώματος, θα ζήσετε.

Επειδή, όσοι διοικούνται από το Πνεύμα τού Θεού, αυτοί είναι γιοι τού Θεού.» Ρωμαίους η:12-14

Η αρχή της πνευματική μας ζωής, είναι ένα δώρο από τον Θεό, η συνέχιση όμως αυτής της ζωής εν πνεύματι είναι κάτι που εξαρτάται από εμάς. Σε αυτή τη δύσκολη μεν πορεία δεν είμαστε όμως μόνοι, έχουμε μέσα μας τον Δυνατό που με την ελευθερία που μας δίνει μπορούμε καθημερινά στη ζωή μας να αποδεικνύουμε με τις επιλογές μας το πόσο πνευματική ή σαρκική ζωή θέλουμε να έχουμε. Σύμφωνα πάντα με αυτά που εκλέγουμε και με αυτά που τελικά απορρίπτουμε. 

Κι αν τώρα δεν είμαστε ικανοποιημένοι από τη μέχρι τώρα πορεία μας και αν ακόμα βλέπουμε πολλές ελλείψεις σε αυτή τη πνευματική μας ζωή ώστε να μπορέσουμε να τη χαρακτηρίσουμε όντως «Ζωή εν Πνεύματι», ο Χριστός μας καλεί σε μια συνεργασία μαζί Του. Η αναγνώριση αρχικά της καταστάσεώς μας, αλλά και η μετάνοια της μέχρι τώρα αδύναμης πορείας μας, θα δώσει στον Θεό την «αφορμή» να μας ευλογήσει και να μας πληρώσει με Πνεύμα Άγιο για να λάβουμε ξανά ουράνια ώθηση για μια πραγματικά Πνευματική ζωή σε αυτό τον τόσο γεμάτο πειρασμούς κόσμο.

Η εκζήτηση του Θεού και το γέμισμα με Πνεύμα Άγιο μπορεί να γκρεμίσει και να ανατρέψει οποιοδήποτε σαρκικό περπάτημα και να κάνει τη ζωή μας όντως πνευματική και ολοκληρωτικά αλλαγμένη.

Καθότι αυτός που είναι μέσα μας, είναι πιο δυνατός από αυτόν που είναι στον κόσμο! Ας δοθούμε λοιπόν ολοκληρωτικά σε Αυτόν!

Αποφασίζοντας για την καριέρα μας μέσα απο το θέλημα του Θεού

Αγωνίζεσαι για να πάρεις κάποια σημαντική απόφαση για τη σταδιοδρομία σου μη γνωρίζοντας ακριβώς ποιο δρόμο να πάρεις;

Αναρωτιέσαι για το ποια κατεύθυνση ο Κύριος θέλει να ακολουθήσεις;

Αν είναι έτσι δεν είσαι μόνος, πολλοί Χριστιανοί αγωνίζονται για να πάρουν αποφάσεις για τη σταδιοδρομία τους σε διάφορες φάσεις της ζωής τους.

Σαν Χριστιανοί επιθυμούμε να ζήσουμε τη ζωή μας ευαρεστούντες το Θεό. Θέλουμε να κάνουμε το θέλημά Του σε όλες τις πλευρές της ζωής μας-στις καθημερινές αποφάσεις μας που κυβερνούν τις πράξεις μας, αλλά και στις μεγάλες αποφάσεις της ζωής που πρέπει να λάβουμε.

Η Αγία Γραφή μας δίνει οδηγίες για το πώς πρέπει να ζήσουμε τη ζωή μας ώστε να είμαστε το αλάτι της ζωής και το φως του κόσμου. Η Βίβλος όμως δεν μας δίνει ειδική οδηγία για το ποια σταδιοδρομία να διαλέξουμε. Πουθενά μέσα στη Γραφή δεν θα βρούμε ένα εδάφιο που να μας λέει αν θα έπρεπε να γίνουμε λογιστές ή μηχανικοί.

Ίσως ένας από τους λόγους είναι το ότι ο Θεός δεν ενδιαφέρεται τόσο για το επάγγελμα που κάνουμε, εφόσον βέβαια είναι νόμιμο και ηθικό, αλλά για το πώς το εξασκούμε.

Επιποθούμε να πάρουμε τη σωστή απόφαση, αυτή που θα ήθελε ο Κύριος να πάρουμε, γιατί γνωρίζουμε ότι αυτό θα είναι το συμφέρον μας. Ο Λόγος του Θεού μας διδάσκει τις βασικές αρχές που θα πρέπει να μας οδηγήσουν ώστε να λάβουμε τις σωστές αποφάσεις και αυτές θα δούμε με τη χάρη του Θεού

 

ΑΡΧΗ 1 Η . Η πρώτη προτεραιότητα στη ζωή μας πρέπει πάντοτε να είναι το να αναπτύσσουμε μία αυξανόμενα στενή σχέση με τον Κύριο Ιησού Χριστό.

Στη κοινωνία μας ενδιαφερόμαστε για τις επιδόσεις: τι κάνουμε, πόσο παράγουμε, πόσο αποτελεσματικοί και απασχολημένοι είμαστε, πόσα λεφτά κερδίζουμε κλπ.

Βλέπουμε τι σπίτι έχουμε τι αυτοκίνητο οδηγούμε, τι καταθέσεις έχουμε στη τράπεζα και έτσι αξιολογούμε το πόσο “επιτυχημένοι” είμαστε.. Όμως ο Κύριος Ιησούς Χριστός είπε ότι όλα αυτά δεν έχουν καμία απολύτως σημασία αν δεν είμαστε στενά συνδεδεμένοι μαζί Του. “Εγώ είμαι η άμπελος, σεις τα κλήματα. Ο μένων εν εμοί και εγώ εν αυτώ, ούτος φέρει καρπόν πολύν, διότι χωρίς εμού δεν δύνασθε να κάμητε ουδέν. Εάν τις δεν μείνη εν εμοί, ρίπτεται έξω ως το κλήμα και ξηραίνεται, και συνάγουσιν αυτά και ρίπτουσιν εις το πυρ, και καίονται.” (Ιωάννης 15: 5-6). Η πραγματική επιτυχία είναι η ένωσή μας με το Χριστό.

Να θυμηθούμε ότι ο Χριστός μας καλεί ναζητούμε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού (Ματθαίος 6:33)- και όχι το τι μπορούμε να κάνουμε για τη βασιλεία του Θεού.. Το να είμαστε ριζωμένοι μέσα στο Χριστό είναι η θεμελιώδης προϋπόθεση για να βρούμε το θέλημα του Θεού σχετικά με τη σταδιοδρομία μας. Δεν θα είμαστε έτοιμοι η ικανοί να βρούμε το δρόμο που Εκείνος έχει σχεδιάσει για την εργασία μας αν πρώτα από όλα δεν εκζητούμε Αυτόν πρώτα και πάνω από όλα. Μας καλεί να τον αγαπάμε με όλη μας τη καρδιά, το νου, τη ψυχή και τη δύναμη- και τους άλλους σαν τον εαυτό μας.

Όσο πιο έντονα επιδιώκουμε αυτούς τους στόχους, τόσο πιο καλύτερα θα είμαστε εξοπλισμένοι να ακούσουμε τη φωνή Του και να είμαστε τα πρόσωπα εκείνα που χρειάζεται να είμαστε για να κάνουμε τα πράγματα που Εκείνος έχει σχεδιάσει για τη ζωή μας.

Πρέπει επίσης να επαγρυπνούμε για κάποια προειδοποιητικά σημάδια που μαρτυρούνε ότι η σταδιοδρομία μας (ή η μελλοντική μας σταδιοδρομία) μπορεί να σταθεί εμπόδιο στη σχέση μας με το Χριστό. Επί παραδείγματι, μήπως η εργασία μου απαιτεί να ενεργώ ανήθικα και σκοτεινά, όπως το να αποκρύπτω κάποιες σημαντικές πληροφορίες για κάποιο προϊόν από κάποιο μελλοντικό πελάτη; Μήπως η εργασία μου απαιτεί η με δελεάζει στο να ξοδεύω τόσο χρόνο σε αυτή ώστε να έχω λίγο η και καθόλου χρόνο για την οικογένειά μου την εκκλησία , η για την ήσυχη ώρα της προσευχής με τον Κύριο;

Μήπως βλέπω να γίνομαι υπερήφανος η πλεονέκτης; Με άλλα λόγια η δουλειά μου με κάνει μοιάζω με το Χριστό όλο και περισσότερο η με απομακρύνει από Αυτόν; Αν συμβαίνει το τελευταίο θα πρέπει να αναρωτηθώ αν αυτός πράγματι είναι ο δρόμος που ο Χριστός θέλει να πάρω. Όπως είπε και ο Κύριος Ιησού Χριστός : “Επειδή τι ωφελείται άνθρωπος εάν τον κόσμον όλον κερδήση, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή;” (Ματθαίος 16:26)

 

ΑΡΧΗ 2 Η. O ΘΕΟΣ μας έχει δημιουργήσει με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και ικανότητες και με κλίση προς ορισμένα ενδιαφέροντα. Ο Θεϊκός σχεδιασμός μας είναι ο σπουδαιότερος παράγοντας για την επιλογή του επαγγέλματος.

Ένα παιδί δεν είναι μία ασχημάτιστη μάζα από πηλό που μπορεί να το διαμορφώσουμε όπως θέλουμε. Κάθε παιδί γεννιέται με ένα μοναδικό Θεόδοτο σχεδιασμό. Για να μπορέσει ένα παιδί να γίνει το πρόσωπο, που ο Θεός έχει προσδιορίσει για αυτό, πρέπει πρώτα σαν γονείς να παραμερίσουμε τις δικές μας προσδοκίες και να δούμε τα ειδικά ταλέντα του παιδιού. Πολύς πόνος προκαλείται και πολλά δάκρυα χύνονται όταν οι γονείς δεν αντιλαμβάνονται πλήρως τη μεγάλη αυτή αλήθεια και προσπαθούν να επιβάλλουν στο παιδί τους αυτό που εκείνοι νομίζουν καλό.

Είμαστε το έργο των χειρών του Θεού. Μας έπλασε μέσα στη μήτρα της μητέρας μας. Φοβερώς και θαυμασίως επλάσθημεν (ψλμ 139:13-14). Μας έχουν δοθεί χαρίσματα σε σχέση με τη δουλειά μας, ειδικά για τον κάθε ένα από εμάς. (Ρωμ. 12:6-8). Ο Θεός επιθυμεί να χρησιμοποιήσουμε τα χαρίσματα που μας έχει δώσει. Εργαζόμενοι με αυτά, τα οποία Εκείνος μας εμπιστεύθηκε, εμείς μεν θα αισθανόμαστε βαθειά ικανοποίηση, και θα παίρνουμε δύναμη να υπηρετούμε τους άλλους αποτελεσματικά ώστε να δοξάζεται το όνομα του Θεού. Πρέπει λοιπόν να έχομε μία ξεκάθαρη αντίληψη της προσωπικότητάς μας των ικανοτήτων, των κλίσεών και των ενδιαφερόντων μας. Χωρίς αυτά δεν θα μπορούμε να είμαστε καλά εξοπλισμένοι για να πάρουμε σωστές αποφάσεις για τη σταδιοδρομία μας.

Σε αυτό χρειαζόμαστε τη συμβουλή των γονιών μας, των δασκάλων μας αλλά και την ειλικρινή εκ μέρους μας αξιολόγηση του εαυτού μας.

 

ΑΡΧΗ 3 Η . Εστίασε τη προσοχή σου στις ανάγκες των άλλων και όχι τόσο στις δικές σου και ανάπτυξε ένα πνεύμα υπηρεσίας.

Η πλειονότητα των ανθρώπων-των Χριστιανών περιλαμβανομένων- τείνουν να σκέπτονται πρωταρχικά για το τι θα ωφεληθούν από τη δουλειά τους. Εστιάζουν στο τι χρήματα θα βγάζουν, τι ασφάλεια θα έχουν, τον ελεύθερο χρόνο που θα διαθέτουν κλπ. Αν και αυτές οι παράμετροι είναι σημαντικό το να λαμβάνονται υπόψη δεν θα πρέπει να είναι ο πρωταρχικός μας στόχος. Για να βρούμε την αποστολή στη ζωή μας χρειάζεται να αναπτύξουμε ένα πνεύμα υπηρεσίας.

Τι ανάγκες στο κόσμο δημιουργήθηκες για να καλύψεις; Με άλλα λόγια με ποιο τρόπο ο Θεός θέλει να είμαστε τα μάτια Του, τα χέρια Του, τα πόδια Του, η φωνή Του στο κόσμο; O Λόγος του Θεού μας λέει “έκαστος κατά το χάρισμα, το οποίον έλαβε, υπηρετείτε κατά τούτο εις αλλήλους ως καλοί οικονόμοι της πολυειδούς χάριτος του Θεού”. (Α Πέτρου 4:10)

Τα χαρίσματα μας δόθηκαν όχι για να κερδίζουμε χρήματα η για να είμαστε σπουδαίοι στο κόσμο αλλά για να υπηρετούμε τους άλλους. Το να βρούμε το ρόλο μας στη ζωή σημαίνει να ανακαλύψουμε τον τρόπο που θέλει ο Θεός να υπηρετούμε.

 

ΑΡΧΗ 4 Η . Ο πραγματικός μας εργοδότης είναι ο Κύριος.

Πολλοί άνθρωποι ταλαιπωρούνται στο χώρο της εργασίας τους λόγω του ότι αισθάνονται αδικημένοι με αυτό που κάνουν. Αυτή βασικά είναι και η αιτία του Συνδρόμου επαγγελματικής εξουθένωσης ( burn out syndrome ) που πολλοί προσπαθούν να επιλύσουν αλλά μάταια. Ο πραγματικός Χριστιανός γνωρίζει ότι ο πραγματικός του εργοδότης είναι ο Κύριος, δουλεύει με ειλικρίνεια και φιλότιμα

Και αισθάνεται πραγματική χαρά μέσα στη καρδιά του γιατί γνωρίζει ότι την ανταμειβή του θα του τη δώσει ο Κύριος “Και παν ό,τι αν πράττητε, εκ ψυχής εργάζεσθε, ως εις τον Κύριον και ουχί εις ανθρώπους, εξεύροντες ότι από του Κυρίου θέλετε λάβει την ανταπόδοσιν της κληρονομίας· διότι εις τον Κύριον Χριστόν δουλεύετε” (Κολοσσαείς 3:24-25)

Επίσης να γνωρίζουμε ότι ο Κύριος δεν είναι στατικός αλλά δυναμικός και μπορεί να δώσει μια νέα κατεύθυνση στη σταδιοδρομία μας όταν υπακούμε στα διατάγματά Του.

Όταν έχουμε αυτές τις βασικές αρχές στο νου και τη καρδιά μας και με προσευχή ζητούμε την οδηγία του Θεού είναι βέβαιο ότι Εκείνος θα μας οδηγήσει στο να επιλέξουμε τη καριέρα εκείνη μέσω της οποίας και τα χαρίσματα που μας έχει δώσει θα χρησιμοποιηθούν και εμείς θα είμαστε ικανοποιημένοι και το όνομα του Κυρίου θα δοξασθεί.