Συμβολισμός Χρωμάτων

Τα χρώματα αυτά ήταν στο μισκάν που είναι το πρώτο κάλυμμα της σκηνής. Ήταν στην είσοδο της σκηνής, στην είσοδο των αγίων, στο καταπέτασμα του αγίου των αγίων και στο εφόδ του Αρχιερέα


Μπλέ = Θεότητα
Κόκκινο = άνθρωπος και αμαρτία
Πορφυρούν = μώβ, ανάμειξη του μπλε και κόκκινου = Μεσιτεία
Λευκό = δικαιοσύνη
Χρυσός = θεότητα  Η χρυσή κλωστή ήταν συνυφασμένη με το εφόδ, το επιστήθιο.  Συμβολίζει το ότι ο Θεός ήτο εν τω Χριστώ. Εν αυτώ κατοικεί παν το πλήρωμα.
Πράσινο = χάρις. Αποκ, δ:3 ίρις σμαράγδινη κύκλω του θρόνου της χάριτος.

ΕΝΑ ΝΑΙ ΣΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΕΝΑ ΝΑΙ ΣΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

 

    Ο θεός έθεσε τον άνθρωπο μέσα στον Παράδεισο της Εδέμ ,δια να εργάζεται αυτόν και να φυλάσσει  αυτόν. Είχε μία πολύ ωραία επικοινωνία με τον άνθρωπο, καθώς συνομιλούσε μαζί του όπως μας αναφέρει η Αγία Γραφή (Γεν. γ'8). Μάλιστα ο Θεός πρόσταξε τον Αδάμ , λέγων, από παντός δένδρου του Παραδείσου ελευθέρως θέλει τρώγει , από δε το ξύλο της γνώσεως του καλού και του κακού δεν θέλεις φάγει απ' αυτού, διότι  καθ' ην ημέρα φάγεις απ' αυτού, εξάπαντος θέλεις αποθάνει (Γεν. β'16-17).

    Με αφορμή την εντολή του Θεού, έρχεται ο εχθρός να βάλει την αμφισβήτηση στον άνθρωπο και να εξουθενήσει τα λόγια του Θεού μας, ότι δεν είναι έτσι όπως σας τα είπε, ότι αν παρακούσετε θα πεθάνετε, αλλά θα ανοιχτούν οι οφθαλμοί σας και θα είσθε ως θεοί, γνωρίζοντες το καλό και το κακό(Γεν. γ'5).  Έτσι δέχτηκαν την πρόταση του εχθρού, παραβαίνοντας την εντολή του Θεού, και έπεσαν στην αμαρτία εξ' αιτίας της ανυπακοής των και στη συνέχεια χάσανε την ωραία επικοινωνία με τον Θεό.

    Ο Θεός όμως έκανε τα πάντα για να αποκαταστήσει την επικοινωνία αυτή μεταξύ Αυτού και του ανθρώπου, αλλά χρειάστηκε να περάσει να περάσει καιρός μέχρι που να έρθει ο Γιος του, ο Μεσσίας(=ο Κεχρισμένος, ο Βασιλιάς), μέσω  του οποίου προσφέρεται η σωτηρία σε όλο τον κόσμο.

    Η περίοδος της προετοιμασίας για την έλευσή του περιγράφεται στη Π. Διαθήκη, πώς δηλαδή προετοιμάζει  τους ανθρώπους να δεχτούν τον Σωτήρα.

    Ο Θεός διαλέγει έναν λαό από τον οποίο πρόκειται να έλθει ο Μεσσίας, εκλέγει έναν άνδρα πίστεως που υπακούει κατά πάντα στον Θεό, τον Αβραάμ, μετά έρχεται ο γιος του ο Ισαάκ, έπειτα ο Ιακώβ και οι γιοι του (οι 12 πατριάρχες), ο Μωυσής, ο βασιλιάς Δαβίδ και πολλοί άλλοι? και οι προφήτες. Όλοι αυτοί διακηρύττουν ότι κάποια μέρα, θα έρθει στη Γη ο Μεσσίας, ο Σωτήρας.

    Το πλήρωμα του χρόνου ήρθε. Ο Γιος  του Θεού λέει στον Πατέρα του, Να 'μαι, έρχομαι Θεέ μου  για να κάνω το θέλημά σου (Εβρ. ι'7). Σου λέω «ναι», συμφωνώ να κατέβω στη γη για χάρη σου, και να δώσω τη ζωή μου για να σωθούν οι άνθρωποι. Αυτοί σε παράκουσαν, Εγώ όμως θα σε υπακούσω μέχρι τέλους, μέχρι το θάνατο και θα επαναφέρω έτσι στο δρόμο της υπακοής όλους εκείνους που θα πιστέψουν σε μένα.

    Δυστυχώς πολλοί στο Ισραήλ δε θα αναγνωρίσουν στον Ιησού, τον Μεσσία που περίμεναν. Γιατί;

    Διότι οι Ιουδαίοι νόμιζαν ότι θα ήταν ένας ελευθερωτής που θα τους έσωζε από τους Ρωμαίους, ένας δυνατός και ισχυρός βασιλιάς που θα ερχόταν για να τους κυβερνήσει. Έτσι λοιπόν όταν ο Γιος του Θεού κατέβηκε στην γη για πρώτη φορά, ήρθε για να υποφέρει και να πεθάνει, όχι όμως ακόμα για να βασιλέψει. Ευτυχώς όμως μερικοί από εκείνους που περίμεναν τον Μεσσία τον αναγνώρισαν, όπως ο Συμεών και η Άννα, δύο ηλικιωμένοι που κατοικούσαν στην Ιερουσαλήμ (Λουκ. β'25,38).

    Στη συνέχεια ο Θεός έρχεται να εκπληρώσει την υπόσχεσή του. Στη μικρή πόλη της Ναζαρέτ, στα βόρεια της Παλαιστίνης, ζει μια νέα κοπέλα από ταπεινή οικογένεια. Λέγεται Μαρία και ο αρραβωνιαστικός της Ιωσήφ. Αυτήν διαλέγει ο Θεός και της κάνει την πιο μεγάλη τιμή: να γίνει η μητέρα του Μεσσία, του Κυρίου μας. Για να της αναγγείλει το νέο ο Θεός στέλνει τον άγγελο Γαβριήλ. Τι απροσδόκητος επισκέπτης! Η Μαρία ούτε καν το περίμενε. Τρομάζει καθώς ακούει τον χαιρετισμό που της κάνει. Μη φοβάσαι Μαρία, της λέει ο Γαβριήλ,γιατί βρήκες χάρη μπροστά στον Θεό. Θα γίνεις μητέρα και το μωρό που θα γεννήσεις δε θα είναι όπως όλα τα άλλα. Θα γίνει σπουδαίος. Η γέννηση του θα σημαδέψει την αρχή της ύπαρξής Του, γιατί αυτός είναι ο αιώνιος γιος του Ύψιστου Θεού. Κύριος ο Θεός θα του δώσει μια δύναμη βασιλική, παρόμοια με του βασιλέα Δαβίδ. Το παιδί που θα γεννήσεις θα είναι άγιο χωρίς αμαρτία, και θα ονομαστεί Γιος Θεού.

    Η Μαρία θα δεχτεί, θα πει «ναι» στο σχέδιο του Θεού. Βεβαίως ο ρόλος που της εμπιστεύεται ο Θεός θα αναστατώσει τη ζωή της. Τι θα πει ο Ιωσήφ; Τι θα πουν οι γύρω της; Η Μαρία όμως δεν κάθεται να το συζητήσει. Ταπεινά και με πίστη αφιερώνεται στο Θεό και στη διάθεσή Του. Είμαι δούλη του Κυρίου, ας γίνει το θέλημά Του στη ζωή μου.

    Ο Θεός αφού χάρηκε με το «ναι» του γιου Του, τώρα χαίρεται και με το «ναι» αυτής της κόρης. Έτσι θα μπορέσει να την χρησιμοποιήσει για να δώσει σε όλους τον Σωτήρα του κόσμου.

    Στη συνέχεια βλέπουμε πώς ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Κυρίου οι πρώτοι μαθητές, χωρίς να κάτσουν να το συζητήσουν. Είπαν αμέσως το «ναι» με όλη τους την καρδιά, δεν το άφησαν για αργότερα. Ήταν αποφασισμένοι να ζήσουν από εκείνη τη στιγμή και συνέχεια με τον Ιησού για χάρη Του. Η υπακοή τους υπήρξε άμεση. Εγκατέλειψαν το επάγγελμά τους, τη θάλασσα που αγαπούσαν πολύ, τα πλοία τους, τους συναδέλφους τους, τις οικογένειές τους. Ο Ματθαίος άφησε τη θέση του ως εισπράκτορας των φόρων (Τελώνης, όπως τον έλεγαν αυτή την εποχή) και της πλούσιες εισπράξεις που έκανε. Ήταν ανθρωπίνως μια μεγάλη θυσία. Για τον Ιησού όμως το κάνει με μεγάλη χαρά.

    Ένα «ναι» δικό μας στο κάλεσμα του Ιησού Χριστού, έχει σαν αποτέλεσμα την σωτηρία της ψυχής μας, αλλά και πολλές ευλογημένες στιγμές μέσα στη ζωή μας. Δεν έχει παρά να τον ζητήσουμε, όπου και αν βρισκόμαστε, γιατί ο Θεός είναι πνεύμα, και οι αληθινοί προσκυνητές εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκηνώσι (Ιωαν. δ'25), και να του πούμε στην προσευχή μας αυτό που είπε και η Μαρία: Ιδού η δούλη του Κυρίου , γένοιτο εις εμέ κατά το λόγο Σου (Λουκ. α'38). Ο Λόγος του Θεού, το Ευαγγέλιο, είναι ζωή και ενέργεια σε αυτόν που θα πιστέψει. Ο Ιωάννης στο ευαγγέλιο του , μας λέει τα λόγια του Κυρίου: Αλήθεια σας λέγω ότι ο ακούων τον Λόγο μου, και πιστεύων εις Τον πέμψαντά με, έχει ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν δεν έρχεται , αλλά μετέβη εκ του θανάτου εις την ζωήν.

    Οπότε θέλημα του Θεού είναι να μην απολεσθεί ο άνθρωπος αλλά να πιστέψει εις εκείνον που απέστειλε ο Θεός

και να αποκαταστήσει την σχέση του με τον Πατέρα Θεό και να ζήσει εις τους αιώνας των αιώνων,

δίπλα στον Δημιουργό του.