Η διαπαιδαγώγηση των παιδιών

Η διαπαιδαγώγηση των παιδιών ήταν πάντοτε και συνεχίζει να είναι το αντικείμενο της μελέτης της κοινωνίας με τη βοήθεια πολλών επιστημονικών κλάδων. Ιδιαιτέρως ο τρόπος και τα μέσα που χρησιμοποιούσε πάντοτε η παιδαγωγική επιστήμη, αποτελούσε το μεγάλο πρόβλημα. Πρέπει να τιμωρούμε τα παιδιά και ποια είναι τα μέσα τιμωρίας; Η επίπληξη, ο ξυλοδαρμός, η επιβολή ποινών, όπως στέρηση φαγητού, εγκλεισμός στην απομόνωση, δέσιμο με σχοινί και άλλα τέτοια;

Ολα αυτά τα μέσα χρησιμοποιήθηκαν, όχι μόνο ήταν επιτρεπτά, αλλά και επιβαλλόμενα από την παιδαγωγική της παλαιότερης εποχής. Δάσκαλοι, γονείς αρμόδιες αρχές και κυβερνητικοί παράγοντες, είχαν μια γνώμη επάνω σ' αυτό το θέμα. Ξύλο στα παιδιά, τιμωρίες, καταπίεση, εξευτελισμός της προσωπικότητάς τους, για να γίνουν καλοί άνθρωποι και προ παντός να μάθουν να υπακούουν τυφλά στους μεγάλους.

Αυτά τα μέσα και η παιδαγωγική μέθοδος δεν ήταν των αρχαίων προγόνων μας. Ηταν των ανθρώπων του εικοστού αιώνα. Πριν από μερικές δεκαετίες ήταν στην καθημερινή μας ζωή.

Κάποια μέρα όμως, πριν από λίγες δεκαετίες κάποιοι επιστήμονες άναψαν κόκκινο φως στους βασανιστές των παιδιών, γονείς και δασκάλους και εξήγησαν ότι, αν ο κόσμος μας όσο πάει γίνεται και πιο σκληρός, όλο και πιο πολλοί άνθρωποι παθαίνουν ψυχολογικές διαταραχές, αυτό οφείλεται στην διά της ράβδου παιδαγωγική μέθοδο. Σήμερα απαγορεύεται τελείως ο ξυλοδαρμός στα παιδιά. Στην Αμερική, όποιος γονέας δέρνει το παιδί του, συλλαμβάνεται αμέσως και δικάζεται.

Κάποιος Χιώτης στο Οχάιο έδειρε το παιδί του ανηλεώς, γιατί έκλεψε ένα ποδήλατο. Την άλλη μέρα ο δάσκαλος τον ρώτησε, γιατί έχει αιματώματα στα πόδια και το παιδί εξήγησε ότι τον έδειρε ο πατέρας του. Σε λίγο ήλθε η αστυνομία, πήρε το παιδί, συνέλαβε τον πατέρα και τον πήγε στο αυτόφορο. Στο δικαστήριο ο πατέρας, ένας αγράμματος αγρότης, εξήγησε με το διερμηνέα ότι έδειρε το παιδί του, γιατί έκλεψε ένα ποδήλατο. "Αν έκλεβε 1000 δολάρια κ. Πρόεδρε, δεν θα τον έδερνα, αλλά το ποδήλατο τι να το κάνω". Και πρόσθεσε: "Να μάθει να κλέβει σωστά".

Το δικαστήριο τον απάλλαξε, γιατί κατάλαβε ότι έχει να κάνει με ένα μετανάστη, που δεν γνώριζε τίποτα. Αυτή είναι μια αληθινή ιστορία που μου τη διηγήθηκε ο ίδιος ο νέος που έφαγε το ξύλο.
Η Καινή Διαθήκη, το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, πριν από 1960 χρόνια, το έτος 60 μ.Χ., το είχε τονίσει πολύ αυτό που η επιστήμη διαπίστωσε τον 20ο αιώνα. Συνιστούσε στους γονείς να μην κακομεταχειρίζονται τα παιδιά τους, να μην τα παροργίζουν, να μην τα ερεθίζουν, διότι παθαίνουν ψυχική συρρίκνωση.
Συγκεκριμμένα γράφει: "Οι πατέρες, μη παροργίζετε τα τέκνα σας, αλλ' εκτρέφετε αυτά εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου". Εφεσίους στ:4

Το, "μη παροργίζετε", σημαίνει να μην τα κάνουμε και θυμώνουν με ύβρεις, προσβολές, ξυλοδαρμούς και προ παντός με αδικίες. Το ίδιο γράφει ο απόστολος Παύλος στους Κολοσσαείς: "Οι πατέρες, μην ερεθίζετε τα τέκνα σας, διά να μην μικροψυχώσιν". Κολοσσαείς γ:21

Η διαπαιδαγώγηση των παιδιών είναι επιτυχημένη, όταν γίνεται "εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου".
Η παιδεία του Κυρίου είναι άσκηση αγάπης και η νουθεσία είναι οι υποδείξεις του Ευαγγελίου.

Εσχατολογικά μέρος 2ο: Ο Αντίχριστος και η προφητεία του Δανιήλ

Εσχατολογικά: Από το σήμερα μέχρι το τέλος του κόσμου

 

 

Ο Αντίχριστος

Ο Παύλος εξήγησε στους Θεσσαλονικείς ότι μόλις φύγει η εκκλησία, θα μπορέσει ο αντίχριστος να εμφανιστεί στην γη και να διενεργηθεί ελεύθερα το «μυστήριον της ανομίας». Ποιος είναι όμως ο αντίχριστος, τι θα κάνει, για ποιόν λόγο θα του επιτρέψει ο Θεός να κινηθεί στην γη και για πόσο καιρό;

 

Ποιος είναι;

Μέσα από την Αγία Γραφή, βρίσκουμε μία σύντομη και λακωνική περιγραφή του αντίχριστου, πρόσωπο που για αρκετά χρόνια απασχόλησε πολλούς ανθρώπους. Σαν θεολογικός όρος δηλώνει εκείνον ή εκείνους οι οποίοι παραπλανούν τους πιστούς, διδάσκοντας ότι ο Ιησούς δεν είναι ο Χριστός. Σε πολλές περιπτώσεις αποκαλείται θηρίο, ή ψευδοπροφήτης, ενώ όπως είδαμε ο Παύλος τον ονομάζει άνθρωπο της αμαρτίας, προορισμένο για την απώλεια (Β’ Θεσσαλονικείς β’3).

 

Ο αντίχριστος θα είναι μία πολιτική φυσιογνωμία η οποία θα έχει ορισμένη διάρκεια δράσης -7 χρόνια- και δεν θα έχει από την αρχή μεγάλη δύναμη στα χέρια του, αλλά στην πορεία θα αποκτήσει κάθε εξουσία, με αποτέλεσμα τα τελευταία 3,5 χρόνια της κυριαρχίας του θα είναι περίοδος μεγάλης θλίψεως για όλη την γη. Θα είναι «συνετός εις πανουργίας» (Δανιήλ η’23), ασεβής, και θα κινείται «κατ' ενέργειαν του Σατανά» (Β’ Θεσσαλονικείς β’9).

 

Ο απόστολος Ιωάννης στην Α’ επιστολή του γράφει:

«Τις είναι ο ψεύστης, ειμή ο αρνούμενος ότι ο Ιησούς δεν είναι ο Χριστός; ούτος είναι ο αντίχριστος, ο αρνούμενος τον Πατέρα και τον Υιόν» Α’ Ιωάννου β’22

και

«και παν πνεύμα, το οποίον δεν ομολογεί ότι ο Ιησούς Χριστός ήλθεν εν σαρκί, δεν είναι εκ του Θεού· και τούτο είναι το πνεύμα του αντιχρίστου, το οποίον ηκούσατε ότι έρχεται, και τώρα μάλιστα είναι εν τω κόσμω»

Α’ Ιωάννου δ’3

 

Τι θα κάνει;

1. Θα εναντιωθεί στον Θεό και στους αγίους:

«Και θέλει λαλήσει λόγους εναντίον του Υψίστου, και θέλει κατατρέχει τους αγίους του Υψίστου, και θέλει διανοηθή να μεταβάλλη καιρούς και νόμους· και θέλουσι δοθή εις την χείρα αυτού μέχρι καιρού και καιρών και ημίσεος καιρού» Δανιήλ ζ:25

 

2. Θα σταματήσει τις θυσίες από τον ναό και θα κάτσει ο ίδιος σαν Θεός μέσα στον ναό του Θεού:

«Και θέλει στερεώσει την διαθήκην εις πολλούς εν μιά εβδομάδι· και εν τω ημίσει της εβδομάδος θέλει παύσει η θυσία και η προσφορά, και επί το πτερύγιον του Ιερού θέλει είσθαι το βδέλυγμα της ερημώσεως, και έως της συντελείας του καιρού θέλει δοθή διορία επί την ερήμωσι» Δανιήλ θ’27

 

«ο αντικείμενος και υπεραιρόμενος εναντίον εις πάντα λεγόμενον Θεόν ή σέβασμα, ώστε να καθήση εις τον ναόν του Θεού ως Θεός, αποδεικνύων εαυτόν ότι είναι Θεός» Β’ Θεσσαλονικείς β’4

 

3. Θα αναγκάσει όλους τους ανθρώπους να τον προσκυνήσουν και να πάρουν το χάραγμα:

«Και εδόθη εις αυτό να δώση πνεύμα εις την εικόνα του θηρίου, ώστε και να λαλήση η εικών του θηρίου και να κάμη, όσοι δεν προσκυνήσωσι την εικόνα του θηρίου, να θανατωθώσι. Και έκαμνε πάντας, τους μικρούς και τους μεγάλους και τους πλουσίους και τους πτωχούς και τους ελευθέρους και τους δούλους, να λάβωσι χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς ή επί των μετώπων αυτών, και να μη δύναται μηδείς να αγοράση ή να πωλήση, ειμή ο έχων το χάραγμα, ή το όνομα του θηρίου ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού. Εδώ είναι η σοφία· όστις έχει τον νούν, ας λογαριάση τον αριθμόν του θηρίου, διότι είναι αριθμός ανθρώπου· και ο αριθμός αυτού είναι χξς'(666)» Αποκάλυψη ιγ’15-18

 

Αντίχριστος = Η δεύτερη ευκαιρία του λαού Ισραήλ

Ο Απόστολος Παύλος είπε (Β’ Θεσσαλονικείς β’1-12) ότι ο αντίχριστος θα εμφανιστεί «μεταξύ των απολλυμένων» οι οποίοι «δεν εδέχθησαν την αγάπην της αληθείας διά να σωθώσι». Θα είναι δηλαδή οι άνθρωποι στους οποίους ο Θεός έδωσε την ευκαιρία να δεχθούν τον λόγο του Ευαγγελίου, ότι ο Ιησούς είναι ο γιός του Θεού του ζώντος και ο μόνος Σωτήρας, αλλά αυτοί τον απέρριψαν. Καθώς λοιπόν η εκκλησία δια της αρπαγής θα έχει φύγει από την γη, σ’ αυτούς τους ανθρώπους θα «πέμψει επ' αυτούς ο Θεός ενέργειαν πλάνης» ώστε να δεχθούν τον αντίχριστο, το χάραγμά του και να τον προσκυνήσουν, για «να κατακριθώσι πάντες οι μη πιστεύσαντες εις την αλήθειαν, αλλ' ευαρεστηθέντες εις την αδικίαν». Οι άνθρωποι λοιπόν που αρνήθηκαν τον Χριστό και την σωτηρία που χαρίζει Δωρεάν, θα πιστέψουν στα πνεύματα πλάνης που θα υπάρχουν στην γη.

 

Στην ουσία, με την παρουσία του αντίχριστου στην γη, ο Θεός θα δώσει μία δεύτερη ευκαιρία στον λαό Ισραήλ να μετανοήσει, για να σωθούν όσοι έστω και αργά κατανοήσουν το λάθος που έκαναν και δεν ακολούθησαν τον αληθινό Μεσσία τον Ιησού. Για να σωθούν όμως θα πρέπει να μην προσκυνήσουν τον αντίχριστο και να μην λάβουν το χάραγμα με τον αριθμό του. Σε αυτούς θα στείλει ο Θεός τους αγγέλους Του για να τους σφραγίσουν με την σφραγίδα του Θεού, και βέβαια μαζί με τους Ισραηλίτες θα υπάρχουν και αρκετοί  άνθρωποι εκτός του Ισραήλ που δεν θα πάρουν το χάραγμα. Όλους αυτούς τους αποκαλούμε «οι άγιοι εκ της μεγάλης θλίψεως», καθώς ο αντίχριστος θα τους θανατώσει.

 

Βλέπουμε στο βιβλίο της Αποκάλυψης ότι:

• Οι άγιοι της θλίψης θα σφραγιστούν με την σφραγίδα του Θεού

«Και είδον άλλον άγγελον ότι ανέβη από ανατολής ηλίου, έχων σφραγίδα του Θεού του ζώντος, και έκραξε μετά φωνής μεγάλης προς τους τέσσαρας αγγέλους, εις τους οποίους εδόθη να βλάψωσι την γην και την θάλασσαν, λέγων· Μη βλάψητε την γην μήτε την θάλασσαν μήτε τα δένδρα, εωσού σφραγίσωμεν τους δούλους του Θεού ημών επί των μετώπων αυτών» (κεφάλαιο ζ’2-3)

• Θα σφραγιστούν αρχικά από τον λαό Ισραήλ 144.000…

«Και ήκουσα τον αριθμόν των εσφραγισμένων· εκατόν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες ήσαν εσφραγισμένοι εκ πάσης φυλής των υιών Ισραήλ» (κεφάλαιο ζ’4)

«Και είδον, και ιδού Αρνίον ιστάμενον επί το όρος Σιών, και μετ' αυτού εκατόν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες, έχουσαι το όνομα του Πατρός αυτού γεγραμμένον επί των μετώπων αυτών. Και ήκουσα φωνήν εκ του ουρανού ως φωνήν υδάτων πολλών και ως φωνήν βροντής μεγάλης· και ήκουσα φωνήν κιθαρωδών οίτινες εκιθάριζον με τας κιθάρας αυτών. Και έψαλλον ως ωδήν νέαν ενώπιον του θρόνου και ενώπιον των τεσσάρων ζώων και των πρεσβυτέρων· και ουδείς ηδύνατο να μάθη την ωδήν, ειμή αι εκατόν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες, οι ηγορασμένοι από της γης. Ούτοι είναι οι μη μολυνθέντες με γυναίκας· διότι παρθένοι είναι. Ούτοι είναι οι ακολουθούντες το Αρνίον όπου αν υπάγη. Ούτοι ηγοράσθησαν από των ανθρώπων απαρχή εις τον Θεόν και εις το Αρνίον·» (κεφάλαιο ιδ’1-4)

«Μετά ταύτα είδον, και ιδού, όχλος πολύς, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών, οίτινες ίσταντο ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του Αρνίου, ενδεδυμένοι στολάς λευκάς, έχοντες φοίνικας εν ταις χερσίν αυτών» (κεφάλαιο ζ’9)

«Και απεκρίθη εις εκ των πρεσβυτέρων, λέγων προς εμέ· Ούτοι οι ενδεδυμένοι τας στολάς τας λευκάς τίνες είναι και πόθεν ήλθον; Και είπα προς αυτόν· Κύριε, συ εξεύρεις. Και είπε προς εμέ· Ούτοι είναι οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης, και έπλυναν τας στολάς αυτών και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου» (κεφάλαιο ζ’13-14)

«Και είδον θρόνους, και εκάθησαν επ' αυτών, και κρίσις εδόθη εις αυτούς και είδον τας ψυχάς των πεπελεκισμένων διά την μαρτυρίαν του Ιησού και διά τον λόγον του Θεού, και οίτινες δεν προσεκύνησαν το θηρίον ούτε την εικόνα αυτού, και δεν έλαβον το χάραγμα επί το μέτωπον αυτών και επί την χείρα αυτών· και έζησαν και εβασίλευσαν μετά του Χριστού τα χίλια έτη» (κεφάλαιο κ’4).

 

Το ότι η επταετία του αντίχριστου είναι στην ουσία μία δεύτερη ευκαιρία σωτηρίας για τον λαό Ισραήλ, το βλέπουμε στην προφητεία του Δανιήλ. Λέει λοιπόν:

 

Η προφητεία του Δανιήλ για τον λαό Ισραήλ

Δανιήλ θ’24-27:

«Εν τη αρχή των ικεσιών σου εξήλθεν η προσταγή και εγώ ήλθον να δείξω τούτο εις σέ· διότι είσαι σφόδρα αγαπητός· διά τούτο εννόησον τον λόγον και κατάλαβε την οπτασίαν. Εβδομήκοντα εβδομάδες διωρίσθησαν επί τον λαόν σου και επί την πόλιν την αγίαν σου, διά να συντελεσθή η παράβασις και να τελειώσωσιν αι αμαρτίαι, και να γείνη εξιλέωσις περί της ανομίας και να εισαχθή δικαιοσύνη αιώνιος και να σφραγισθή όρασις και προφητεία και να χρισθή ο Άγιος των αγίων. Γνώρισον λοιπόν και κατάλαβε ότι από της εξελεύσεως της προσταγής του να ανοικοδομηθή η Ιερουσαλήμ έως του Χριστού του ηγουμένου θέλουσιν είσθαι εβδομάδες επτά και εβδομάδες εξήκοντα δύο· θέλει οικοδομηθή πάλιν η πλατεία και το τείχος, μάλιστα εν καιροίς στενοχωρίας. Και μετά τας εξήκοντα δύο εβδομάδαςθέλει εκκοπή ο Χριστός, πλην ουχί δι' εαυτόν· και ο λαός του ηγουμένου, όστις θέλει ελθεί, θέλει αφανίσει την πόλιν και το αγιαστήριον· και το τέλος αυτής θέλει ελθεί μετά κατακλυσμού, και έως του τέλους του πολέμου είναι διωρισμένοι αφανισμοί.  Και θέλει στερεώσει την διαθήκην εις πολλούς εν μιά εβδομάδι· και εν τω ημίσει της εβδομάδος θέλει παύσει η θυσία και η προσφορά, και επί το πτερύγιον του Ιερού θέλει είσθαι το βδέλυγμα της ερημώσεως, και έως της συντελείας του καιρού θέλει δοθή διορία επί την ερήμωσιν.»

 

Όταν ο Δανιήλ προσευχόταν για τις αμαρτίες του λαού Ισραήλ (Δανιήλ θ’20), ήρθε ο αρχάγγελος Γαβριήλ και του αποκάλυψε τι θα συμβεί στον λαό Ισραήλ και στην άγια πόλη του Θεού -την Ιερουσαλήμ-. Είπε λοιπόν ο άγγελος:

 

Ο Γαβριήλ εξήγησε στον Δανιήλ τι θα συμβεί, και του είπε ότι ο χρόνος που χρειάζεται για να ολοκληρωθούν οι παραβάσεις και οι αμαρτίες και να πάρει ο Χριστός την θέση που του αξίζει, είναι συνολικά «εβδομήντα εβδομάδες». Μία εβδομάδα, εδώ, σημαίνει επτά χρόνια, κι αυτό μπορούμε να το καταλάβουμε καλύτερα από την περίπτωση του Ιακώβ που για να παντρευτεί την Ραχήλ έπρεπε πρώτα να δουλεύει στον πεθερό του τον Λάβαν επτά χρόνια. Και ο πεθερός του είπε:

«εκπλήρωσον την εβδομάδα ταύτης, και θέλω σοι δώσει και αυτήν, αντί της εργασίας την οποίαν θέλεις κάμει εις εμέ ακόμη άλλα επτά έτη. Και έκαμεν ο Ιακώβ ούτω και εξεπλήρωσε την εβδομάδα αυτής· και έδωκεν εις αυτόν την Ραχήλ την θυγατέρα αυτού εις γυναίκα» Γένεση κθ’28.

 

Οι επταετίες που ανέφερε ο άγγελος ξεκινάνε από την «από της εξελεύσεως της προσταγής του να ανοικοδομηθή η Ιερουσαλήμ». Διαταγή που δόθηκε από τον Αρταξέρξη, και που οι υπολογισμοί την τοποθετούν ιστορικά περίπου στο 445 π.Χ. Από αυτήν την ημερομηνία, η προφητεία αναφέρει ότι θα περάσουν άλλες 69 (7+62) επταετίες, δηλαδή 483 χρόνια, μέχρι που να έρθει και να «εκκοπή ο Χριστός».

Η προφητεία αυτή βρήκε εκπλήρωση στο πρόσωπο του Ιησού. Αυτός ήταν ο χρισμένος από τον Θεό που ήρθε στην γη. Ο Ιησούς ο Χριστός. Και πράγματι, περίπου 480 χρόνια μετά την αναγγελία διαταγής της ανοικοδόμησης της Ιερουσαλήμ, ο Χριστός δεν έγινε δεκτός από τον λαό Ισραήλ, σταυρώθηκε και πέθανε σε ηλικία 33 χρόνων.

Ο Ιησούς Χριστός ήταν ο Μεσσίας για τον λαό Ισραήλ. Αυτόν περίμεναν, κι όμως όταν ήρθε δεν τον δέχτηκαν. Τον απόρριψαν.

 

Ο Ισραήλ δεν δέχθηκε τον Μεσσία, και εκεί σταμάτησε το ρολόι του Θεού για τον λαό Ισραήλ, και άρχισε η περίοδος «των εθνικών». Ο Λόγος του Θεού άρχισε να ξεχύνεται στα έθνη και στην ουσία η άρνηση των Ισραηλιτών έγινε αφορμή για την σωτηρία του υπόλοιπου κόσμου. Ο Χριστός λοιπόν «κόπηκε» ως προς τους Ισραηλίτες και δόθηκε στα έθνη. Αυτό το εξηγεί πολύ ωραία ο απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή, γράφοντας:

«Λέγω λοιπόν, Μήπως έπταισαν διά να πέσωσι; Μη γένοιτο· αλλά διά της πτώσεως αυτών έγεινεν η σωτηρία εις τα έθνη, διά να κινήση αυτούς εις ζηλοτυπίαν. Και εάν η πτώσις αυτών ήναι πλούτος του κόσμου και ελάττωσις αυτών πλούτος των εθνών, πόσω μάλλον το πλήρωμα αυτών;» (Ρωμαίους ια’11-12)

 

Μένει όμως ακόμη μία επταετία σύμφωνα με την προφητεία του Δανιήλ για τον λαό Ισραήλ και την πόλη την αγία. Επταετία όπου θα έλθει ο «λαός του ηγουμένου» που θα «αφανίσει την πόλιν και το αγιαστήριον». Είναι τα επτά χρόνια της κυριαρχίας του αντίχριστου. Τότε είναι που ο λαός Ισραήλ θα δει το «βδέλυγμα της ερημώσεως» και θα καταλάβει το λάθος του και θα επιστρέψει στον αληθινό του σωτήρα, τον Ιησού Χριστό.

 

Το βδέλυγμα της ερήμωσης είναι το γεγονός ότι ο αντίχριστος θα «καθήση εις τον ναόν του Θεού ως Θεός» (Β’ Θεσσαλονικείς β’4).  Για το βδέλυγμα της ερήμωσης μιλάει κι ο Χριστός στους μαθητές του:

«Όταν λοιπόν ίδητε το βδέλυγμα της ερημώσεως, το λαληθέν διά του προφήτου Δανιήλ, ιστάμενον εν τω τόπω τω αγίω -ο αναγινώσκων ας εννοή- τότε οι εν τη Ιουδαία ας φεύγωσιν επί τα όρη· όστις ευρεθή επί του δώματος, ας μη καταβή διά να λάβη τι εκ της οικίας αυτού·και όστις ευρεθή εν τω αγρώ, ας μη επιστρέψη οπίσω διά να λάβη τα ιμάτια αυτού. Ουαί δε εις τας εγκυμονούσας και τας θηλαζούσας εν εκείναις ταις ημέραις. Προσεύχεσθε δε διά να μη γείνη η φυγή υμών εν χειμώνι μηδέ εν σαββάτω. Διότι τότε θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ' αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει» Ματθαίος κδ’15-20

Πηγή: http://loveofgod.gr