Αποφασίζοντας για την καριέρα μας μέσα απο το θέλημα του Θεού

Αγωνίζεσαι για να πάρεις κάποια σημαντική απόφαση για τη σταδιοδρομία σου μη γνωρίζοντας ακριβώς ποιο δρόμο να πάρεις;

Αναρωτιέσαι για το ποια κατεύθυνση ο Κύριος θέλει να ακολουθήσεις;

Αν είναι έτσι δεν είσαι μόνος, πολλοί Χριστιανοί αγωνίζονται για να πάρουν αποφάσεις για τη σταδιοδρομία τους σε διάφορες φάσεις της ζωής τους.

Σαν Χριστιανοί επιθυμούμε να ζήσουμε τη ζωή μας ευαρεστούντες το Θεό. Θέλουμε να κάνουμε το θέλημά Του σε όλες τις πλευρές της ζωής μας-στις καθημερινές αποφάσεις μας που κυβερνούν τις πράξεις μας, αλλά και στις μεγάλες αποφάσεις της ζωής που πρέπει να λάβουμε.

Η Αγία Γραφή μας δίνει οδηγίες για το πώς πρέπει να ζήσουμε τη ζωή μας ώστε να είμαστε το αλάτι της ζωής και το φως του κόσμου. Η Βίβλος όμως δεν μας δίνει ειδική οδηγία για το ποια σταδιοδρομία να διαλέξουμε. Πουθενά μέσα στη Γραφή δεν θα βρούμε ένα εδάφιο που να μας λέει αν θα έπρεπε να γίνουμε λογιστές ή μηχανικοί.

Ίσως ένας από τους λόγους είναι το ότι ο Θεός δεν ενδιαφέρεται τόσο για το επάγγελμα που κάνουμε, εφόσον βέβαια είναι νόμιμο και ηθικό, αλλά για το πώς το εξασκούμε.

Επιποθούμε να πάρουμε τη σωστή απόφαση, αυτή που θα ήθελε ο Κύριος να πάρουμε, γιατί γνωρίζουμε ότι αυτό θα είναι το συμφέρον μας. Ο Λόγος του Θεού μας διδάσκει τις βασικές αρχές που θα πρέπει να μας οδηγήσουν ώστε να λάβουμε τις σωστές αποφάσεις και αυτές θα δούμε με τη χάρη του Θεού

 

ΑΡΧΗ 1 Η . Η πρώτη προτεραιότητα στη ζωή μας πρέπει πάντοτε να είναι το να αναπτύσσουμε μία αυξανόμενα στενή σχέση με τον Κύριο Ιησού Χριστό.

Στη κοινωνία μας ενδιαφερόμαστε για τις επιδόσεις: τι κάνουμε, πόσο παράγουμε, πόσο αποτελεσματικοί και απασχολημένοι είμαστε, πόσα λεφτά κερδίζουμε κλπ.

Βλέπουμε τι σπίτι έχουμε τι αυτοκίνητο οδηγούμε, τι καταθέσεις έχουμε στη τράπεζα και έτσι αξιολογούμε το πόσο “επιτυχημένοι” είμαστε.. Όμως ο Κύριος Ιησούς Χριστός είπε ότι όλα αυτά δεν έχουν καμία απολύτως σημασία αν δεν είμαστε στενά συνδεδεμένοι μαζί Του. “Εγώ είμαι η άμπελος, σεις τα κλήματα. Ο μένων εν εμοί και εγώ εν αυτώ, ούτος φέρει καρπόν πολύν, διότι χωρίς εμού δεν δύνασθε να κάμητε ουδέν. Εάν τις δεν μείνη εν εμοί, ρίπτεται έξω ως το κλήμα και ξηραίνεται, και συνάγουσιν αυτά και ρίπτουσιν εις το πυρ, και καίονται.” (Ιωάννης 15: 5-6). Η πραγματική επιτυχία είναι η ένωσή μας με το Χριστό.

Να θυμηθούμε ότι ο Χριστός μας καλεί ναζητούμε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού (Ματθαίος 6:33)- και όχι το τι μπορούμε να κάνουμε για τη βασιλεία του Θεού.. Το να είμαστε ριζωμένοι μέσα στο Χριστό είναι η θεμελιώδης προϋπόθεση για να βρούμε το θέλημα του Θεού σχετικά με τη σταδιοδρομία μας. Δεν θα είμαστε έτοιμοι η ικανοί να βρούμε το δρόμο που Εκείνος έχει σχεδιάσει για την εργασία μας αν πρώτα από όλα δεν εκζητούμε Αυτόν πρώτα και πάνω από όλα. Μας καλεί να τον αγαπάμε με όλη μας τη καρδιά, το νου, τη ψυχή και τη δύναμη- και τους άλλους σαν τον εαυτό μας.

Όσο πιο έντονα επιδιώκουμε αυτούς τους στόχους, τόσο πιο καλύτερα θα είμαστε εξοπλισμένοι να ακούσουμε τη φωνή Του και να είμαστε τα πρόσωπα εκείνα που χρειάζεται να είμαστε για να κάνουμε τα πράγματα που Εκείνος έχει σχεδιάσει για τη ζωή μας.

Πρέπει επίσης να επαγρυπνούμε για κάποια προειδοποιητικά σημάδια που μαρτυρούνε ότι η σταδιοδρομία μας (ή η μελλοντική μας σταδιοδρομία) μπορεί να σταθεί εμπόδιο στη σχέση μας με το Χριστό. Επί παραδείγματι, μήπως η εργασία μου απαιτεί να ενεργώ ανήθικα και σκοτεινά, όπως το να αποκρύπτω κάποιες σημαντικές πληροφορίες για κάποιο προϊόν από κάποιο μελλοντικό πελάτη; Μήπως η εργασία μου απαιτεί η με δελεάζει στο να ξοδεύω τόσο χρόνο σε αυτή ώστε να έχω λίγο η και καθόλου χρόνο για την οικογένειά μου την εκκλησία , η για την ήσυχη ώρα της προσευχής με τον Κύριο;

Μήπως βλέπω να γίνομαι υπερήφανος η πλεονέκτης; Με άλλα λόγια η δουλειά μου με κάνει μοιάζω με το Χριστό όλο και περισσότερο η με απομακρύνει από Αυτόν; Αν συμβαίνει το τελευταίο θα πρέπει να αναρωτηθώ αν αυτός πράγματι είναι ο δρόμος που ο Χριστός θέλει να πάρω. Όπως είπε και ο Κύριος Ιησού Χριστός : “Επειδή τι ωφελείται άνθρωπος εάν τον κόσμον όλον κερδήση, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή;” (Ματθαίος 16:26)

 

ΑΡΧΗ 2 Η. O ΘΕΟΣ μας έχει δημιουργήσει με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και ικανότητες και με κλίση προς ορισμένα ενδιαφέροντα. Ο Θεϊκός σχεδιασμός μας είναι ο σπουδαιότερος παράγοντας για την επιλογή του επαγγέλματος.

Ένα παιδί δεν είναι μία ασχημάτιστη μάζα από πηλό που μπορεί να το διαμορφώσουμε όπως θέλουμε. Κάθε παιδί γεννιέται με ένα μοναδικό Θεόδοτο σχεδιασμό. Για να μπορέσει ένα παιδί να γίνει το πρόσωπο, που ο Θεός έχει προσδιορίσει για αυτό, πρέπει πρώτα σαν γονείς να παραμερίσουμε τις δικές μας προσδοκίες και να δούμε τα ειδικά ταλέντα του παιδιού. Πολύς πόνος προκαλείται και πολλά δάκρυα χύνονται όταν οι γονείς δεν αντιλαμβάνονται πλήρως τη μεγάλη αυτή αλήθεια και προσπαθούν να επιβάλλουν στο παιδί τους αυτό που εκείνοι νομίζουν καλό.

Είμαστε το έργο των χειρών του Θεού. Μας έπλασε μέσα στη μήτρα της μητέρας μας. Φοβερώς και θαυμασίως επλάσθημεν (ψλμ 139:13-14). Μας έχουν δοθεί χαρίσματα σε σχέση με τη δουλειά μας, ειδικά για τον κάθε ένα από εμάς. (Ρωμ. 12:6-8). Ο Θεός επιθυμεί να χρησιμοποιήσουμε τα χαρίσματα που μας έχει δώσει. Εργαζόμενοι με αυτά, τα οποία Εκείνος μας εμπιστεύθηκε, εμείς μεν θα αισθανόμαστε βαθειά ικανοποίηση, και θα παίρνουμε δύναμη να υπηρετούμε τους άλλους αποτελεσματικά ώστε να δοξάζεται το όνομα του Θεού. Πρέπει λοιπόν να έχομε μία ξεκάθαρη αντίληψη της προσωπικότητάς μας των ικανοτήτων, των κλίσεών και των ενδιαφερόντων μας. Χωρίς αυτά δεν θα μπορούμε να είμαστε καλά εξοπλισμένοι για να πάρουμε σωστές αποφάσεις για τη σταδιοδρομία μας.

Σε αυτό χρειαζόμαστε τη συμβουλή των γονιών μας, των δασκάλων μας αλλά και την ειλικρινή εκ μέρους μας αξιολόγηση του εαυτού μας.

 

ΑΡΧΗ 3 Η . Εστίασε τη προσοχή σου στις ανάγκες των άλλων και όχι τόσο στις δικές σου και ανάπτυξε ένα πνεύμα υπηρεσίας.

Η πλειονότητα των ανθρώπων-των Χριστιανών περιλαμβανομένων- τείνουν να σκέπτονται πρωταρχικά για το τι θα ωφεληθούν από τη δουλειά τους. Εστιάζουν στο τι χρήματα θα βγάζουν, τι ασφάλεια θα έχουν, τον ελεύθερο χρόνο που θα διαθέτουν κλπ. Αν και αυτές οι παράμετροι είναι σημαντικό το να λαμβάνονται υπόψη δεν θα πρέπει να είναι ο πρωταρχικός μας στόχος. Για να βρούμε την αποστολή στη ζωή μας χρειάζεται να αναπτύξουμε ένα πνεύμα υπηρεσίας.

Τι ανάγκες στο κόσμο δημιουργήθηκες για να καλύψεις; Με άλλα λόγια με ποιο τρόπο ο Θεός θέλει να είμαστε τα μάτια Του, τα χέρια Του, τα πόδια Του, η φωνή Του στο κόσμο; O Λόγος του Θεού μας λέει “έκαστος κατά το χάρισμα, το οποίον έλαβε, υπηρετείτε κατά τούτο εις αλλήλους ως καλοί οικονόμοι της πολυειδούς χάριτος του Θεού”. (Α Πέτρου 4:10)

Τα χαρίσματα μας δόθηκαν όχι για να κερδίζουμε χρήματα η για να είμαστε σπουδαίοι στο κόσμο αλλά για να υπηρετούμε τους άλλους. Το να βρούμε το ρόλο μας στη ζωή σημαίνει να ανακαλύψουμε τον τρόπο που θέλει ο Θεός να υπηρετούμε.

 

ΑΡΧΗ 4 Η . Ο πραγματικός μας εργοδότης είναι ο Κύριος.

Πολλοί άνθρωποι ταλαιπωρούνται στο χώρο της εργασίας τους λόγω του ότι αισθάνονται αδικημένοι με αυτό που κάνουν. Αυτή βασικά είναι και η αιτία του Συνδρόμου επαγγελματικής εξουθένωσης ( burn out syndrome ) που πολλοί προσπαθούν να επιλύσουν αλλά μάταια. Ο πραγματικός Χριστιανός γνωρίζει ότι ο πραγματικός του εργοδότης είναι ο Κύριος, δουλεύει με ειλικρίνεια και φιλότιμα

Και αισθάνεται πραγματική χαρά μέσα στη καρδιά του γιατί γνωρίζει ότι την ανταμειβή του θα του τη δώσει ο Κύριος “Και παν ό,τι αν πράττητε, εκ ψυχής εργάζεσθε, ως εις τον Κύριον και ουχί εις ανθρώπους, εξεύροντες ότι από του Κυρίου θέλετε λάβει την ανταπόδοσιν της κληρονομίας· διότι εις τον Κύριον Χριστόν δουλεύετε” (Κολοσσαείς 3:24-25)

Επίσης να γνωρίζουμε ότι ο Κύριος δεν είναι στατικός αλλά δυναμικός και μπορεί να δώσει μια νέα κατεύθυνση στη σταδιοδρομία μας όταν υπακούμε στα διατάγματά Του.

Όταν έχουμε αυτές τις βασικές αρχές στο νου και τη καρδιά μας και με προσευχή ζητούμε την οδηγία του Θεού είναι βέβαιο ότι Εκείνος θα μας οδηγήσει στο να επιλέξουμε τη καριέρα εκείνη μέσω της οποίας και τα χαρίσματα που μας έχει δώσει θα χρησιμοποιηθούν και εμείς θα είμαστε ικανοποιημένοι και το όνομα του Κυρίου θα δοξασθεί.

Η πανοπλία του Θεού

Η ΠΑΝΟΠΛΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (1)

Η πνευματική πανοπλία του Χριστιανού είναι εκείνη που θα τον προστατέψει την ώρα της μάχης ενάντια στον εχθρό της ψυχής. Αυτή διαιρείται σε έξι ενότητες εκ των οποίων η μια αφορά το επιθετικό μέρος και οι υπόλοιπες πέντε αποτελούν την άμυνα του πιστού.

1) Πρώτος τομέας άμυνας είναι το κεφάλι. Από εκεί εισέρχονται οι λογισμοί και οι σκέψεις στο νου το ανθρώπου (2). Για την προστασία του πνεύματος ο Θεός μας δεικνύει την περικεφαλαία της σωτηρίας. Με αυτή αποτρέπονται λογισμοί αμαρτωλοί να εισέλθουν στο νου του ανθρώπου. Έχοντας ο χριστιανός την ελπίδα της σωτηρίας δεν αφήνει τον εχθρό να τον ταξιδέψει στις αμαρτωλές επιθυμίες αλλά κοιτάζοντας στον Ιησού με ελπίδα και αγάπη για το πρόσωπο Του, αποκτά το νου του Χριστού (3). Όπως ο Χριστός απέβλεπε τις ώρες του πειρασμού στον Πατέρα έτσι και ο άνθρωπος του Θεού θα πρέπει να κάνει στη δύσκολη στιγμή.

2) Επόμενος τομέας είναι ο κορμός του σώματος, όπου εκεί υπάρχει η καρδιά και χρειαζόμαστε το θώρακα της δικαιοσύνης. Με πίστη και αγάπη στο Θεό θωρακίζεται η καρδιά του πιστού από βέλη που μπορούν να τον χτυπήσουν. Κατοικώντας μέσα στη καρδιά μας ο Χριστός δημιουργεί φρούριο, πύργο που στεγάζει το πιστό με ασφάλεια (4).

3) Σαν τρίτος τομέας είναι η ευστάθεια και η πορεία του χριστιανού. Με τη ζώνη της αληθείας ο πιστός περιπατεί στο δρόμο του Κυρίου χωρίς να παραπατάει και να χάνει τη ισορροπία του. Έχοντα την αλήθεια του Θεού μέσα στη ζωή μας είμαστε στέρεοι, δεν ταλανιζόμεθα ούτε παρασυρόμεθα με κάθε άνεμο αντίθετο της πορείας μας (5).

4) Τα πόδια μας είναι ο επόμενος τομέας και αυτός εξίσου σημαντικός. Εάν δεν υποδυόμαστε τους πόδας μας με την ετοιμασία του ευαγγελίου της ειρήνης, πατώντας πάνω σε ‘’όφις και σκορπιούς’’ (6) του εχθρού αυτοί θα μας βλάπτουν. Ο δρόμος αντί να ανοίγει έμπροσθεν μας θα κλείνει γιατί τα βήματα μας θα είναι νωχελικά και επίφοβα. Αντιθέτως αν είμαστε έτοιμοι να κηρύξουμε το ευαγγέλιο της ειρήνης με παρρησία στη ζωή μας, πρώτα με τη διαγωγή μας και στη συνέχεια με τον ευαγγελισμό των ψυχών, τα πόδια μας θα γίνουν σαν του ελαφιού (7) και θα τρέχουν για το βραβείο της άνω κλίσεως που ετοίμασε ο Θεός για εμάς τους πιστούς (8). Ο χριστιανός αποκτά παρρησία και δύναμη εξ΄ ύψους καθώς ο Θεός χαίρεται και ευαρεστείται που τον ομολογούμε στη ζωή μας.

5) Ο πέμπτος τομέας άμυνας προστατεύει το πνευματικό μας σώμα με την ασπίδα της πίστεως. Με πίστη και αγάπη στο Λόγο του Θεού δημιουργείται ένας θυρεός (ολόσωμη ασπίδα) , η οποία μας προστατεύει από τα θανατηφόρα πεπυρωμένα βέλη του εχθρού. Η πίστης είναι ελπιζωμένων πεποίθησης, βεβαίωση πραγμάτων μη βλεπωμένων (9). Όλοι οι άγιοι άνθρωποι ευαρέστησαν το Θεό με τη πίστη που είχαν και έλαβαν δικαίωση μέσω αυτής (10).

6) Τέλος θα περάσουμε στο μόνο επιθετικό όπλο του χριστιανού. Αναφερόμαστε για τη Μάχαιρα Του Πνεύματος, όπου είναι ο Λόγος Του Θεού (11). Μελετώντας την Αγία Γραφή και δια αποκαλύψεως από το Άγιο Πνεύμα, μπορούμε να μαχόμεθα σωστά ώστε να έχουμε μια νικηφόρα πορεία. Βλέπουμε στους πειρασμούς του Ιησού Χριστού ότι ο Κύριος απάντησε στο διάβολο μέσα από το Λόγο Του Θεού. Εάν όμως ο Λόγος είναι ενωμένος με τη πίστη, τότε είναι αποτελεσματικός.

Βεβαίως δεν  μπορούμε να μην αναφέρουμε τη προσευχή. Είναι η ενέργεια που θωρακίζει το πιστό από τις παγίδες του πονηρού. Η προσευχή ενεργεί θαύματα, διότι αλλάζει τις Βουλές του Θεού. Προσευχόμενοι εν παντί καιρό μετά πάσης προσευχής και δεήσεως δια του Πνεύματος, και εις τούτο αγρυπνούντες με πάσαν προσκαρτέρηση και δέηση υπέρ πάντων των αγίων (12) μας αναφέρει στους Εφεσίους ο Λόγος Του Κυρίου. Στην προς Ρωμαίους επιστολή (13), μας μιλάει για τα μέλη μας (γλώσσα, χέρια, κεφάλι, καρδιά), τα οποία με τη σωστή χρήση γίνονται όπλα δικαιοσύνης, ενώ αντιθέτως μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως όπλα αδικίας στην εκτέλεση της αμαρτίας για κάποιον που δεν σέβεται πραγματικά τον Θεό.

Όλα τα  παραπάνω, μπορούν να οπλίσουν το χριστιανό με όπλα ουράνια, διότι δεν είναι η πάλη ημών εναντίων εις αίμα και σάρκα, αλλά εναντίον εις τας αρχάς, εναντίων εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίων εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις (14).

Ας μην ξεχνάμε ακόμα, ότι έχουμε στην διάθεση μας ένα από τα πιο ισχυρά όπλα, την νηστεία. Όταν αυτή ενεργείτε όπως τη θέλει ο Θεός(15) τότε η νίκη του πιστού φαντάζει βεβαία.

 

• Παραπομπές:

 

(1)  Εφεσίους-ς΄ 11

(2)  Τίτος-α΄15

(3) Α΄ Κορινθίους- β΄16

(4)  Ψαλμοί- ρμδ΄1

(5)  Εφεσίους- δ΄14

(6)  Λουκάς – ι΄19

(7)  Αββακούμ – γ΄19

(8) Φιλιππησίους- γ΄14

(9)   Εβραίους- ια΄ 1

(10) Εβραίους- ια΄

(11) Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

(12) Εφεσίους- ς΄18

(13) Ρωμαίους – ς΄13

(14) Εφεσίους- ς΄12

(15) Ησαiας- νη΄3-7, Ματθαίος- ς΄16